بشر از هزاران سال پیش به نیاز برای شستشوی پوست پی برده است. یکی از اولین مواد شوینده که توسط بشر کشف شد صابونها هستند که در اثر ترکیب اسیدهای چرب موجود در چربیها و نمکهای معدنی مختلف بدست میآیند. این ترکیبات قابلیت امتزاج با آّب و چربی را دارند. با پیشرفت علم شیمی ترکیباتی با نام سورفکتانت شناسایی و تولید شدند. این ترکیبات، چربیها را احاطه نموده و آنها را قابل انحلال در آب میکنند. در سالهای گذشته بطور گسترده از این ترکیبات در ساخت صابونها استفاده شدهاست. اما سورفکتانتها یک اشکال اساسی دارند. آنها به سطح پوست نفوذ میکنند، چربیهای پوست را پوشش میدهند و باعث از دست رفتن چربیهای پوست در آب شستشو میشوند. این امر باعث میشود که ساختار و سلامت سد پوستی بدن دچار اشکال شود. با گذشت زمان محققین توانایی ساخت شویندهها یا سورفاکتانتهای مصنوعی را بدست آوردند.
واژه سیندت از در کنار هم قرار دادن دو کلمه SYNthetic DETergent = SYNDET بدست آمده است. این شویندههای مصنوعی معمولا ملایمتر از صابونهای معمولی هستند و اثر خورندگی کمتری برای پوست دارند. سیندتها معمولا برای افراد دچار مشکلات مختلف پوستی مانند آکنه و درماتیت آتوپیک نسبت به صابون معمولی مناسبترند و رطوبت پوست پس از شستشو با آنها بیشتر حفظ میشود.
ماخذ:
Dermatology Research and Practice
Journal of American Academy of Dermatology